Η ΑΣΩΜΑΤΟΣ ΚΕΦΑΛΗ ΤΗΣ ΜΑΝΤΑΜ URSULA: η δεμονεσ του διχτηου κε ο εθησμωσ

διπλομα εκσ Εγηφτου κε Ηνδηεσ, ανοτερι απ τιν Μιρηαμ κε τον Τζωσουα, ανοτερι απ τον Μαβρο Πιτ

μεντιούμ, αστρηκι προβωλι, επαναφωρεσ, ολα τα βλεπο ολα τα διαβαζο, κλιρονομικο χαρησμα σασ λεο.
να σασ πο τιν μιρα σασ να σασ πο το ρηζικο σας, να σασ πο αν θα παντρεφτιτε κι αν θα χορισετε, αν σασ κερατονι ί αν το καταλαβαι οτη τον κερατωναιται.
σασ ριχνο τα χαρτια, τα ταρο, τον παπα, την ικοσημηα.
διαβαζο το φλητζανη, τιν γηαλα τισ τηβη σασ κε τα φιλα απ τουσ ντολμαδεσ.
βωτανα κε ιδικο σπαγγο για να του δαισεται τον πουτ*ο κομπο, φηλτρα για ακαβλουσ και ακαβλεσ, ηποθετα γηα εμπαθισ κε κακεντρεχισ, αερηα (μου ξεφεβγουν), μπινεληκηα (εκσ επη τουτου) κε πρωπαντωσ ακσηοπησεσ κε εγγηρεσ απαντισισ!

σεμηναρηα γηα προχορημενουσ ερεβνηταραδεσ: ποσ να βαζισ δρακο στο παραμηθη σου!

Τρίτη 27 Μαρτίου 2007

η δεμονεσ του διχτηου κε ο εθησμωσ

επηδι ιμε στησ καλεσ μου θα σασ αποκαληπσο ενανε νεω εθησμο, που δε τονε ξαιραμε τωτε παληα πρην μου κοπσουν το κεφαλη στιν γαληα, τον δηχτηοεθησμο.

γκοζταμανε αθροπεσ, διο μετρα παλικαρηα, κωρητσηα σαν τα κρηα τα ναιρα, αλα κε γερη
κε γρηεσ ραμωλημεντα, κωλανε στο ηντερνετη κε αροστενουν κε μετα ερχωνται κε μου ζιταναι κσορκηα κε ματζουνηα γηα να γηατρεφτουναι.

κε δε μηλαμαι μωνο γηα τιν πλεμπα σαν τον τζονδεταμτιρηρη, αλα κε για το καημακη του δηχτηου: μαιγαλωαντμηνηδεσ, μεγαλωαντμηνηστρατορεσ, μεγαλωδηαχιρησταδεσ, μεγαλωσηντωνησταδσεσ, μεγαλωεραιβνηταραδεσ, ακωμα κε μεγαλωκωπελαισ κε μεγαλωπαπαδεσ!

αλα η δεμωναισ του δηχτηου ινε ησχηρι κε πρεπι να ασιμοσεται καλα (δεχτα κε ακηνιτα κε ομωλογα του διμοσιου) για να σασ θαιραπεψο!

με αγαπι Ουρσουλα

2 σχόλια:

vasiliskos είπε...: «κε γρηεσ ραμωλημεντα»

Εντάξει κυρα Ούρσουλα είμαστε μεγαλοκοπέλες. Εμείς δεν έχουμε ψυχή δηλαδή? Αφου έξω στέρεψαν τα καλά παληκάρια ασε που τα χουν κουτουπώσει κεινες εκει οι σουρλουλούδες με τα παντελόνια που κατεβαίνουν κάτο απτο μη πω.
Να μη ρίξουμε κι εμεις οι δύστυχες κανα άδειο να πιάσουμε κανα γεμάτο εδώ που δε μας βλέπουν πως έχουμε σταφιδιάσει? Τα κορίτσα να παν έξω να βρουν κανα γαμπρο να κανουν σπίτι οι ανεπρόκοπες. Τουτο δω για μας χτίστικε. Χτιστές είμαστε κι εμεις οι έρμες. Χτιστες μες το μαντρί και βλέπουμε όλα τούτα δω τα θαύματα παιδάκι μου και μας τρέχουν τα σάλια. Πουξερα εγώ στην εποχη μου το καμακι χωρίς να σε βλιεπουν? Πουξερα γω να παιρνω το φαντάζιο τοτε να διαβάσω ταρθρα και να γραφω και να με λεν και σπουδαγμενη. Αχ ο λυκος κι αν εγερασε...; 27 Μαρτίου 2007 στις 12:38 μ.μ.
johnnie be good είπε...: τονε καταλαβα παλη τον τζονδεταμτιριρι.

κε που ναβλεπαισ διλαδι στιν εποχι μου τη γηνωτανε!
απωξο κορδαιλες κε φρουφρου κε απο μεσα ξαιβρακοτεσ ιμαστανε!
αλα μπρε κωρητση μου, πσιλι σε κωβο, ωμορφι κε κωβο, μαιλαχρηνι σε κωβο, διλαδισ εξηπνι, δεν κατιλαβεσ για πιες πεφτοσησ μηλαο?
εση δεν ισε αροστι με το δηχτηο.

εγο μιλαο για κωλιμενουσ που αμα δε γραπσουν στα φορουμαδηκα χαρμανηαζουν!
ί αμα δε βρηξουν...

με αγαπι ουρσουλα; 27 Μαρτίου 2007 στις 4:09 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

ηεροδηδασκαληον χοροδηδασκαληον λαχανοντολμαδοφηλομαντηον

δηδασκοντε πνεβματηκι ηστερησισ και αποχαβνοσησ. αστρηκεσ προβολεσ εκπεδεφτηκον ντοκημαντερ με τον Γκουσγκουνι - ηδηκα τμιματα για οφθαλμοπορνουσ κε ματακιδεσ - πραχτικι εκσασχισι σε αλσακηα. επισισ εθερηκο ζεξ κε εθερηκα εκστριμ σπορτσ. δηδασκουν ι δηασιμι κιρια Κουλα, ι εκσεσηα κιρια Βεφα, ι απηστεφτι μανταμ Μπλαβουτσκι, ο τρομεροσ Μαβρος Πητ, ο σρη Ασταναπαν, το Βρεφον κε το Κιτον κε πολη αλι! διεφθιντρηα ηνστητουτου μανταμ Ουρσουλα. πτηχια αναγνορησμενα απο το κρατοσ!