Οι περιπετειες του μικρου γιαννακι.
Ενα παραμυθι του Νικου Ρουσσου
Σκορπια αποσπασματα σε συνεχειες.
τα σατορια και η δυσπεψια που προκαλουν
Το γιαννακι πριν ακομη παει στο νηπιο, εφαγε το πρωτο του σατορι κι ας μην του αρεσε η γευση: "η ανθρωπινη κοινωνια ειναι σκληρη, πιο σκληρη απο την Φυση".
Το δευτερο το εφαγε κι αυτο με το ζορι (για να μεγαλωσει) οταν πρωτοπηγε σχολειο και ορκιστηκε να μεινει οσο πιο εξω απο τα γραναζια γινεται – το να κανεις το ιδιο πραγμα καθε μερα ολη σου την ζωη, προκαλει ψυχικες αναφυλαξιες και πνευματικο συγκαμα.
Το τριτο το εφαγε νομιζοντας οτι ειναι λουκουμας στην πρωτη δημοτικου, οταν ειδε μια εικονα σε μια εκκλησια με τον παραδεισο πανω, την ζωη στην μεση και την κολαση κατω.
"Που σκατα ειναι το πανω και που το κατω?" αναρωτηθηκε το γιαννακι και επαψε να πιστευει – προτιμησε να νιωθει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου