το τζελλυ και καθε τζελλυ ειναι αυτο που ειναι.
ευχη μου και ελπιδα μου να αλλάξει.
το θεμα ειναι ποιοι τον χρησιμοποιουν περιστασιακα, ποιοι εκμεταλευονται την "τζελλυκοτητα" του (μαλακια το λενε επιστημονικα) και τον ιδιο για να "χτυπησουν" εκει που οι ιδιοι δεν τολμουν να το κανουν οι ιδιοι, και για να ικανοποιησουν τον "θιγμενο" εγωισμο τους.
εγω τον τζελλυ τον αγαπαω.
ειναι αυτος που ειναι και το εκφραζει, και με κανει να γελαω.
ποσοι μπορουν να το επιτυχουν?
οι "κιτρινοι" μου βρωμανε, οι κρυμενοι στις σκιες.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου